Hasretin rengi maviymiş meğerse...
Mesela ne zaman ilişse gözüm gökyüzüne...
Yada ne zaman kıyısına varsam,
Baksam şu uçsuz bucaksız denize;
Dalıp giderim öylece...
İki damla yaş süzülür yanaklarımdan sessizce.
Sonra bir sıcaklık hissederim göğsümün üstünde.
Dudaklarımda bir tebessüm eşliğinde;
Seni görürüm o an, o derin mavilikte...
Hasretin yükü ne denli ağır olsa da,
Bilirim vuslat var bu yolun sonunda.
Sen beni taşıyorsun ya yorulmadan solunda,
Hasret ne ki sevgilim?
Gerekirse ölebilirim bile yolunda.
Ant olsun ki seni yaratan Rab'bime;
Ellerinden tutacağım ihtiyar ellerimle.
Gözün; gözümden bir an ayrılsa bile,
Hasretle bakacağım o derin maviliğe...
- Selçuk Mutlu: 11.12.2013
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder