Büyük Aşk

Bir yıldız kayıyor bak ısmarlama bir dilek daha...
Bir umut yeşeriyor; Göğün karanlığında, ruhun aydınlığında...
Bir sevda isteniyor; Umuda yolculuğu imkansızlık olsa da...
Bir türlü anlamıyor ve sadece bekliyor gönül; uçurumun kenarında, intiharın eşiğinde, hayattan kopuk ama hayatın içinde...
Duyuyormusun bak şuan ezan okunuyor; Allah birdir, Allah büyüktür diyor, bak yine seni istiyor, seni arzuluyor gönül; birkez daha diliyor seni, şu ezan eşliğinde; Dinlemiyor, dinlemiyor, dinlemiyor ferman-ı gönül; ne desen boş nafile...
Sevmek bazen özlemek; bazen istemek, bazen umudetmek - beklemek, bazen çok sevip te gitmek... Bazen gülücükler atmak, bazen; yağmurun süzüldüğü gibi topraktan; yanaklarına süzülmek gözlerinden...
Bazen düşüncelere sığmayıp, satırlara akmak, bazen satırlarla yetinmeyip, yüreğinde yaşatmaktır; gözlerinin güzelliğinde, sözlerinin derinliğinde, hislerimin beni götürdüğü yerde, hem hayattan kopuk hem hayatın içinde; umud etmektir umudu hiç olmasa bile...
Anlıyorum seni; hislerini ve istediklerini ve istemediklerini ve olurlarını ve olmazlarını...
Farkındayım herşeyin; hayattan beklediklerinin yada beklemediklerinin, net söylediklerinin bürüt düşüncelerinin, karmaşık dünyanın, sade hayallerinin...
Biliyorum; istediklerine bende sahip değilim, vadedemem sana hayallerini; henüz elde edemediklerimi... Durduramam zamanı, insanlığı ve seni... Büyütemem zihnimi, yaşımı, yaşanmışlıklarımı... Sunamam sana; senin istediğin, o meçhul zamanı...
Aslında haklısın sana verebileceğim pek birşeyim yok zaten; seven bir yürek ve yarım birkayattan başka... Mutlu bir hayat diyemiyorum, zira bunlar seni mutlu edermiydi? Bilemiyorum!
Ne yapsamm değişmiyor, değiştiremiyorum... Seni zihnimden, seni kalbimden atamıyorum...
Küçük Adamın Büyük Aşkı, imkansızı; umud ediyor bekliyorum... Hem hayattan kopuk, hem hayatın içinde; bir demet mutluluktu aradığım, birazcıkta huzur sadece...
Şimdi bir ben kadım; benimle baş başa, bir de sen varsın; gündüz hayalimde, gece düşümde, her an yanımda, her an aklımdasın... Hem hayattan kopuk bir yede, hem hayatın içinde; umutların tükendiği, çaresizler semtinde...
Tasviri mümkünmüdür Aşkın diye baksalar,
Binlerce cevap bile akıllara sunsalar,
İspatlar, argümanlar, neler - neler saysalar,
Adı sensin Aşkın gülüm, seni bana sorsalar...

                                                                                                                                                                                        16.04.2008