Ne kudretli şeydir sessizlik, kendini tanıyanlara...
Kendinden kaçan da ona sığınır, kendini arayan da..."S.M"-28.02.2015

Neden zaman zaman ruhumuzu bir bunalmışlık hali sarmalar? Çok düşündüğümüz için mi bir şeyleri? Ya da çok önemsediğimiz için...
Yoksa bu durum, kırılan hayallerin ve tükenen umutların bir belirtisi midir sadece?
Sahi ne kadar inkar etsek de kuruyoruz değil mi adına hayal denilen şeyleri, olmayacak bir zamanda, olunmaz biçimlerde?
Neden yanlış şehirlerde arıyoruz masal diyarların kapısını? Neden her masalda bir Prens, bir Prenses olur, finalde kavuşulur ve her masalın sonu muhakkak mutlu olur zannediyoruz içten içe..
Ruhumuz mu çok aç sevgiye? Yoksa sadece inanmak istemenin bir tezahürü müdür bu?
Peki ya korkulan olur ve umutlar gerçekten tükenirse ne olur? Bırakırsak mesela artık hayal kurmayı? Barındırmazsak yüreğimizde, sevdaya dair kıpırtıları?.. Daha mı yaşanılası olur dünya? Yoksa kaybeder miyiz bu defa bizi biz yapan her şeyi?
Kabullenmek lazımdır belkide bu durumu. Belkide korudukça kalıcı oluruz yüreklerde, bizi biz yapan duygulu ruhumuzu...
"S.M"-26.02.2015

Yaptığımız ya da yapmadığımız her şey bir seçimdir; kaderimizi değiştiren, keşkelerimizi biriktiren... "S.M"-26.02.2015

Ağlamak bazen erkeğe de yakışır. Kimse görmediği sürece... "S.M"-23.02.2015

Yine o duygu sarmalıyor her yanımı... Sanki gökyüzünde bir yerdeyim ve seyre daldım, ruhumun gölgesinde akıp giden insanları. Her kafadan bir ses adeta... Birinin derdi diğerinden bambaşka.
Hani desem ki her şey çok anlamlı... Ama hayır! Her şey yitirmiş galiba anlamını.
Günübirlik hevesler, idealsiz yaşamlar ve samimiyetten uzaklaşmış insanlar, yalanlarla süslemişler küçük dünyalarını ve afili cümlelerin ardına saklamışlar sıradanlaşmış yaşantılarını...
Oysa ne kadar kolaydı bir amacın ardında koşmak mesela, mesela dürüst olmak, samimi bağlar kurmak insanlarla. Değer vermek mesela; insanlığa ve cümle yaratılmış mahlukata...
Sahi bu kadar zor mu gerçekten başarmak yaşamayı insanca...
"S.M"-23.02.2015

Kimine bir bakışın yeter, anlatmak için her şeyi. Kimine saatlerce konuşsan izah edemezsin bir şeyi... "S.M"-23.02.2015

Sen onu kalbine davet edersin, o ise topuklu ayakkabılarını çıkarma zahmetinde bile bulunmaz! "S.M"-23.02.2015

Ey gece... Bıraktım karanlığına hislerimi, susuyorum öylece... 

Ey gece... Evet sana söylüyorum susarak hislerimi. 

 Zira bir tek sen anlıyorsun sessizliğin dilini... "S.M"-23.02.2015

İNSAN

Karıştırmasın kimse erkek ya da dişisini
Asıl mevzu insan olmak! boşverin gerisini
Ne yapalım? insan gibi yaşıyorsa birisini
Erkekmiş bu diyerek yüzelim mi derisini?

Fark eder mi? Taşıyorsa Özge yada Nuh ismini
İnsan deyip seveyim mi? Sorayım mı ki cinsini?
Erkek değil! insan olmanın bilseydi önemini
Kıyamazdı şerefsizler, katletmezdi hiç birini

Mevzu insan olamamak! karıştırma ötesini
Ayırmakla olmaz kadın ya da erkek kişisini
Kimse belirleyemez yahu! insan olmanın cinsini
İnsan olmak başka bir şey! siz düşünün gerisini...

                            "Selçuk MUTLU"-18.02.20015

Özgecan ASLAN

Cennet serilmişken onun ayaklarının altına
Üstelik emanetken o, yüce Allah'tan zatına
Seni de bir kadın getirmişken bu dünyaya
Nasıl kıydın be şerefsiz! Özgecan Aslan'a

Anası kıyamazken kirpiğinin bir ucuna
Babası kahrolurken, taş takılsa ayağına
Sen bile bir ananın yavrusuyken ulan daha!
Nasıl kıydın be şerefsiz! 20sindeki yavruya

Hadi sen tam şerefsizsin! bizler onu anladık ta
Baban nasıl bir itti ki yardım etti can yakmana
Ulan kansız köpekler! el bile kalkmaz kadına!
Nasıl kıydınız nasıl! gencecik masum bir kıza!

Hakim Bey iyi dinle; bu sözlerim de zatına
Eğer ki kararında hükmedersen bir kaç yıla
Anan, karın, kızın gelsin, karar verdiğin aklına
Mahşer günü soysuzlarla yalvarasın Özgecan'a!

Özgecan kız huzurla yat o sonsuzluk diyarında
Anne olamadın ama cennet serildi bak ayağına
Vahşet günü düşünüp te yalnız hissetme orada
Hesabını soracağız! Türk toplumu var arkanda...

                             "Selçuk MUTLU"-15.02.2015

No location in my life for Valentine's Day... All times must be the special for lovers...
"S.M"-14.02.2013

Adına sevda dedikleri bu kadar basit mi gerçekten? Yani öylesine birini, öylesine seçebilir misin istemeden? Kazara sevilebilir mi mesela? Yada sevmeden sevgilim denilebilir mi bir insana? Aşkı aradığını söyleyip ana kapılmak mıdır doğru olan? Yoksa aşkla yaşamak, aşkla bakabilmek midir aşkı doğuran?
Aslolan anlamlı olması değildir sevdanın belkide... Bir insanın anlam bulabilmesidir başka bir bedende...
"S.M"-10.02.2015